Endoderme

Non confundir co endoderma (capa celular embrionaria animal)
Endoderme de Iris florentina'. 1. Célula de paso da endoderme, 2. Célula do parénquima cortical (córtex), 3. Células con engrosamento en forma de U (endoderme), 4. Células do periciclo, 5. Células do floema, 6. Elemento dos vasos do xilema.

A endoderme ou endoderma é unha capa interna do córtex, que rodea o cilindro vascular nalgunhas plantas terrestres (ou ao periciclo nas raíces). É máis frecuente nas raíces ca nos talos. A endoderme marca o límite entre o córtex e a estela. Está feita de células vivas dispostas ben compactadas coas veciñas; pode constar dunha capa de células ou de varias; a súa capa externa de células está impregnada de substancias hidrófobas, que forman a chamada banda de Caspary, que impide o fluxo apoplástico (polos espazos entre as células) de auga cara ao interior do cilindro central.[1]

En moitas pteridófitas, a endoderme é unha capa perfectamente distinguible situada xusto por fóra do cilindro vascular (estela) de talos e raíces. Na maioría das plantas con sementes, especialmente as leñosas, a endoderme está ausente dos talos pero presente nas raíces.

A endoderme axuda a regular o movemento de auga, ións e hormonas cara ao interior e exterior do sistema vascular. Pode tamén almacenar amidón, estar implicada na percepción da gravidade e protexe a planta das toxinas impedindo que entren no tecido vascular.

Cando se produce o crecemento secundario, coa formación profunda de periderme, a endoderme é separada da raíz xunto co córtex. Cando a periderme se forma superficialmente, a endoderme é estirada e esmagada ou se acomoda á expansión do cilindro vascular por divisións anticlinais.

  1. Rost, Thomas L.; Michael Barbour, C. Ralph Stocking, Terence Murphy (2006). Plant Biology, 2nd Edition. Thompson, Brooks/Cole. ISBN 0-534-38061-1. 

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy